UMUTSUZ BİR NESİL

 

ESSELAMÜN ALEYKÜM VE RAHMETULLAH

Başlığı böyle yazarken acaba ben konunun neresindeyim diye düşündüm.Evet mutsuz ve umutsuz bir nesiliz...Sadece günümüz gençleri yani diğer bir değiş ile Z kuşağı olarak söylemiyorum bunu,gencimiz de yaşlımız da hepimiz mutsuz bir nesil olarak ilerliyoruz.

Söylediğimi daha iyi anlamak için sadece tek bir kere Otobüse bindiğinde kafanı kaldır ve insanlara bak,gülmeyen yüzler ve ışığı sönen gözler göreceksin.
Aslında çok fazla şâirane konuşmakta değil amacım fakat insanları izlediğim de maalesef durum bu.Bizler neyi yitirdik acaba diye düşünüyorum,cevabı bir tane olmayan ama aslında hepsinin tek bir cevaba çıktığı bir cevap beliriyor zihin dünyamda.

"Allah'ı tanımamak"
Gençlerin zihin dünyası aslında sadece buna cevap bulsa ben inanıyorum ki bir cok sorun kendiliğinden çözülecek.
Üzülerek söylüyorum ki Ateist olan milyonlarca çocuk var dışarıda.
Bir yaratıcıya inanmıyor ki nasıl teselli bulsun.
İnanmıyor çünkü kimse aslında ona Allahı anlatamamış,daha doğrusu kimse doğru dürüst anlayamamış...
Bugün telefonun özelliklerini anlat desem 15 dakika anlatırız ama Allahı anlat deyince hepimiz öylece kalıyoruz.
- Eee canım işte bizi yarattı,ondan başka ilah yok...
Sadece bu kadar. 

Evet Elbette bunlarda doğru fakat bu kadar değil.
Hasbihal ediyorum şuanda samimi olsun diye de sana hitaben konusmak istiyorum.Gel şimdi günahını/hatanı düşün ve onu Ailenden birine söylediğini varsay.Bazen hatalarıma bakıyorum da annem bile yüzüme vurur sırt çevirir ama Rabbim hala kulum ben seninleyim diyor.

Sahiden de hissettin mi? ne yaparsan yap yine de seni başkasına rezil etmiyor Rabbimiz.Sadece Lut kavmini helaka götüren şey bile şuanda bizde meşru olarak gösteriliyor.

Tek bir helak olma sebebi de değil üstelik...
Bir baksan etrafına,insanlara, aslında ne kadar da Rabbimiz hala bizlerle ve nasılda bizden ümidi kesmiyor.
Doğru! Rabbimiz değil,biz kendimizden ümidimizi kesmişiz.  Şükür etmeyi unuttuk,neyimiz var ki şükür edelim dimi?
Eminim bir sekilde bunu içinden saniyelik bile olsa geçirmişsindir.
Sormak istiyorum sana,sen acaba Allaha gelmeden faks mı çektin, Allahim beni burada Dünyaya getir,bu aileyle bu yerde Müslüman olarak...
Bak kardeşim,güzel kardeşim :) bugün suriyede Ya Rabbi bari bugün anneme tecavüz etmesinler diyen çocuk olabilirdin.Bugün yatacak tek yerin annen ve babanın mezarının ortasını olabilirdi.
Elin kesik ise kolu olmayana bak... 

Peygamber efendimize Hz. Ebubekir geliyor diyor ki falanca kişilerin şöyle şöyle malları var,şöyle güzel yerlerde yatıyorlar sen ki bu Aleme Rahmet olarak gönderildin senin neden yok demeye getiriyor.
Efendimiz diyor ki; Ey Ebubekir istemez misin Dünya onların Ahiret bizim olsun.
Eyy güzel çok değerli kardeşim! İstemez misin Ahiret bizim olsun.
Yapılan en büyük hatanın mutluluğu aramak olduğuna inanıyorum çünkü ömür boyu da arasan bulamayacaksın.
Huzuru bulursun elbette ama mutluluk zaten burada değil ki. Anladın dimi şimdi asıl yanlışın nerede yapıldığını.

Fani ve geçici bu Dünyaya herşeyimizi verdik. Sanki sırf bu Dünya için mi yaratılmışız ki bütün vaktimizi ona sarfediyoruz.
Günde 5 kez Rabbimin huzuruna çıkmak, kuran okuyup onunla konuşmak, abdest alıp günahlarından arınmak...
Son zamanlarda farkettiğim bir şey var,yalnızlık...
Herkesin gittiğini ve uzaklaştığını farkeder oldum ve bu beni eskiden olsa çok üzerdi fakat şimdi üzmüyor.
Allahın ona yakın olman için herkesi senden aldığını düşün... Ne guzel bir söz değil mi :) Bazen yalnızlık en büyük dost olur sana.
Ümitsiz olmaktansa kendini hesaba çekmeli ve ben nerede yanlış yapıyorum ve hatalarım neler diye düşünmelisin.  Nasuh tövbesi ile yeniden başlamalısın.
Vallahi bazen öyle şeyler oluyor ki çöküp kalmak istiyorum ama sonra diyorum ki Allah şuanda beni görüyor ve bu durumumdan haberdar,bitti...
Gerçekten bitti yani sen şimdi bunu Allaha inanmayan bir insana anlatamazsın. Ama biz inanan insanlar için bitti.

Bizim en büyük şükürsüzlüğümüz Müslüman olduğumuz halde tam anlamı ile yerine getirememek. Müslüman olarak bu Dünyadaysak diğer en önemli görevimiz bu davayı yaymak olmalı.Bizim derdimiz Allah olmalı.
Geçenlerde yabancı bi kanaldan bir ablamız bir hocaya soruyordu yani kendisi sonradan Müslüman olmuş ve ailesi Müslüman değil.
Derdi Babası... evet babası çünkü biliyor ki Müslüman olan bir sekilde cennete girecek ama inanmayan girmeycek. Bunun için dua istiyor bi taraftan da göz yaşı akıtıyor.

Anne ve babası Müslüman olarak dünyaya gelen kaç kişiyiz ve bu nimetin henüz farkında bile değiliz,sanki zaten böyle olmasi gerekiyormuş gibi bir halimiz var.

Çok sebepsiz anlamsız videoların milyonlarca izlendiğine hepimiz sahit oluyoruz ve ne anladın diye sorduğumuzda anladığını anlatamayan bir nesil halindeyiz.
Ben umutsuz değilim,bir yerlerde hala umudum var ve bir şekilde bunun için çaba sarf eden bir çok Müslüman var buna inanıyorum.

Çünkü kafirler istemese de Allah nurunu tamamlayacak. Biz isteyelim yada istemeyelim bir şekilde bu Din hak din ve kıyamete kadar var olacak... bizim burada ki amacımız bu dava uğrunda bu yolda yürüyenler ile ayni yolda olmanın cesaretini gösterip en azından Rabbimize elimiz boş gitmemek.
Son bir şey söyleyip sözlerimi bitirmek istiyorum.

Hz. İbrahim ateşe atılacağı zaman bir karınca görüyorlar ve karınca o ateşe su taşıyor. Hayal edebiliyor muyuz? Karıncaya gülüyorlar senin götürdüğün su o ateşi söndürmeye yetmez diyorlar ama karınca öyle bir cevap veriyor ki hepimizin oturup düşünmesi gerekiyor.

Evet ben de biliyorum bu su o ateşi söndürmeye yetmez ama en azından safımı belli ediyorum.
Elimden birsey gelmiyor deme en azından safını belli et,umutsuz olma ve Bismillah ile yeniden başla.

Sevgi ve merhamet ile kalın
Selametle...